به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

چرا ورزش برای درمان افسردگی ضروری است؟

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۹۰۴۲

به گفته محققان دانشگاه UniSA استرالیای جنوبی، ورزش باید به عنوان درمان اولیه افسردگی و سایر شرایط سلامت روان در نظر گرفته شود.

جامع‌ترین تحقیقات در مورد سلامت روان نشان می‌دهند که علائم خفیف تا متوسط افسردگی، اضطراب و ناراحتی روانی ممکن است با افزایش فعالیت بدنی درمان شوند و طبق تحقیقات آن‌ها، ورزش از نظر درمانی ۱.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۵ برابر بیشتر از توصیه‌های پزشکی و دارو موثر است.
 
این مطالعه نشان داده است که گنجاندن ورزش در برنامه روزانه برای یک دوره ۱۲ هفته‌ای یا کمتر به طور قابل توجهی علائم اختلالات سلامت روان را کاهش می‌دهد. اختلالات سلامت روان یکی از دلایل اصلی مشکلات سلامتی در سراسر جهان است و به طور کلی بر سطح سلامت شخصی و جامعه تأثیر می‌گذارد، به گونه‌ای که مطالعات اخیر نشان داده اند از هر ۵ نفر ۱ نفر در میانسالی از سطح بالایی از ناراحتی روانی رنج می‌برد.
 
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات روانی ممکن است از ورزش به همان اندازه روان‌درمانی یا دارودرمانی بهره‌مند شوند؛ البته علی رغم وجود دلایلی که اثرگذاری ورزش برای سلامت روان را ثابت می‌کند، اما هنوز به طور گسترده به عنوان اولین درمان مورد استفاده قرار نگرفنه است.

سینگ و همکارانش در UniSA نوع گسترده‌تری از مطالعه به نام مرور جامع را برای ارزیابی این که چگونه همه انواع ورزش بر درمان افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی در بزرگسالان تأثیر می‌گذارد، انجام دادند.
 
این بررسی جامع همه مطالعاتی را که به تأثیر فعالیت بدنی در درمان افسردگی پرداخته اند، شامل می‌شود. به عبارت ساده، این مطالعه پوشش جامعی از تمام مطالعات برای ارائه یک ایده یکپارچه در مورد موضوع ارائه می‌کند.

هنگام مقایسه تأثیر ورزش با تأثیر سایر درمان‌های معمول - مانند گفتار درمانی یا دارو درمانی - در درمان شرایط سلامت روان، آن‌ها دریافتند که ورزش علائم افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی را بیش از یک و نیم برابر بهبود می‌بخشد.
 
سینگ گفت: ما همچنین دریافتیم که همه انواع فعالیت‌های بدنی و ورزش از جمله تمرینات هوازی مانند پیاده روی، تمرینات مقاومتی، پیلاتس و یوگا در بهبود سلامت روان مفید هستند.
 
به نظر می‌رسد انواع خاصی از ورزش به روش‌های مختلف کمک می‌کند. به عنوان مثال، یوگا و سایر تمرینات ذهن و بدن بیشترین کمک را به کاهش اضطراب داشتند؛ در حالی که تمرینات مقاومتی بیشترین کمک را به درمان افسردگی کردند.
 
سینگ توضیح داد: تمرین‌هایی که نیاز به تلاش زیادی دارند و نتایج رضایت‌بخشی را در مدت زمان کوتاهی به دست می‌آورند، در مقایسه با ورزش‌هایی که به زمان زیاد و تلاش کمی نیاز دارند، تأثیر بسزایی در درمان اضطراب و افسردگی دارند.

زنان باردار، افراد افسرده، افراد مبتلا به HIV، بیماران کلیوی و حتی افراد سالم بیشترین استفاده را از ورزش منظم خواهند برد.
 
محققان می‌گویند: این یافته‌ها نشان می‌دهند که افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب ممکن است سطوح پایین تری از فعالیت بدنی داشته باشند و در نتیجه در مقایسه با افرادی که تحت مراقبت مستقیم پزشکی نیستند، شانس بیشتری برای بهبود سلامت روان خود دارند.
 
لازم به ذکر است که اکثر شواهد موجود افسردگی خفیف تا متوسط را با بررسی‌های کمتری در مورد اضطراب و پریشانی روانی توصیف می‌کنند. تحقیقات بیشتر در زمینه‌های مختلف سلامت روان ممکن است به نتایج دقیق تری منجر شود.
 
نتایج، اثربخشی این شیوه درمانی با استفاده از دارو و درمان با یک متخصص بهداشت روان را رد نمی‌کند؛ اما طبق بررسی‌های تحقیقاتی، ورزش نیز مهم بوده و مستحق تمرکز مجدد است.
 
در نهایت، محققان افزودند: نشان داده شده است که ورزش برای بهبود علائم افسردگی، اضطراب و غم در طیف وسیعی از بزرگسالان مانند افراد سالم، افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن بسیار مفید است.

منبع: الیوم السابع

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: درمان افسردگی ورزش درمانی افراد مبتلا درمان افسردگی سلامت روان نشان داده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۹۰۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از صدای خودرو به شخصیت افراد پی ببرید

بسیاری از ما صدای ناگهانی و کرکننده تغییر یافته خودرو را تجربه کرده‌ایم که آرامش ما را با سرعتی که می‌گذرد به میلیون‌ها قطعه تبدیل می‌کند.

به گزارش خبرآنلاین، اگر در محله‌ای زندگی می‌کنید که این صدا‌های مزاحم آشنا هستند، احتمالاً شما را شگفت‌زده نخواهد کرد که تحقیقات تمایل به داشتن این نوع خودرو را به سطوح بالاتر سادیسم و روان‌پریشی مرتبط می‌کند.

روانشناس جولی ایتکن شرمر از دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا بیش از ۵۰۰ نفر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد تا رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی «تاریک» و ترجیح خودرو‌های پر سر و صدا با صدای اصلاح شده را بررسی کند.

شرمر در مورد مطالعه آزمایشی خود در Psychology Today نوشت: «از آنجایی که این تغییرات اگزوز هم برای مردم و هم برای حیوانات مزاحمت ایجاد می‌کند و هم در برخی از حوزه‌های قضایی غیرقانونی است، فپی بردن به این موضوع که چرا افراد می‌خواهند صدای خودروی آن‌ها سر به فلک بکشد، حائز اهمیت و جالب است.

شرمر ۵۲۹ دانشجوی بازرگانی را که میانگین سنی آن‌ها ۱۸ سال بود، مورد بررسی قرار داد که ۵۲ درصد از آن‌ها مرد بودند. این تحقیقات با سه سؤال در مورد احساسات شرکت‌کنندگان نسبت به خودرو‌های پر سر و صدا، شناخته شدن با خودرو‌های خود و پتانسیل تغییر صدای خودرو را مطرح کرد.

آن‌ها همچنین نظرسنجی شخصیت تتراد تاریک را تکمیل کردند، یک مقیاس که ویژگی‌های شخصیتی ماکیاولیسم، خودشیفتگی، روان‌پریشی و سادیسم را می‌سنجد. این ویژگی‌ها به دلیل ویژگی‌های "شیطانی" آن‌ها که شامل خودخواهی و سوء استفاده از دیگران است، تاریک نامیده می‌شوند.

فرض اولیه شومر آن بود که مردم ممکن است دوست داشته باشند با صدای بلند خودروی خود شناخته شوند و توجه زیادی را به خود جلب کنند که با رفتار خودشیفتگی همسو است. او همچنین پیش‌بینی می‌کرد که افرادی با ویژگی‌های سادیستی یا روان‌پریشی، مرتبط با نگرش‌های مجرمانه، تمایل بیشتری به خودرو‌های پر سر و صدا با تغییرات اغلب غیرقانونی داشته باشند. او همچنین پیش‌بینی کرد که مردان جوان‌تر ماشین‌های پر سر و صدا را ترجیح می‌دهند چراکه فکر می‌کنند با این کار امتیاز بیشتری کسب می‌کنند.

شرمر به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «به نظر می‌رسد این کار بی‌توجهی بی‌رحمانه به احساسات و واکنش‌های دیگران است.»

مرد بودن و داشتن ویژگی‌های شخصیتی سادیستی و روان‌پریشی حدود ۲۹ درصد از واریانس ترجیح خودرو‌های پر سر و صدا را تشکیل می‌دهد. تجزیه و تحلیل نشان داد که جوان بودن امتیاز بالاتری را در مقیاس خودرو در گروه پیش‌بینی می‌کند، اما این همبستگی به اندازه کافی برای نتیجه‌گیری معنادار نبود. ارتباط بین نمرات بالاتر در مقیاس ماشین و هر یک از صفات تتراد تاریک یافت شد، اگرچه در مورد ماکیاولیسم و خودشیفتگی به طور معنی داری نبود.

در حالی که این مطالعه بینش‌هایی را ارائه می‌دهد، البته هشدار‌هایی نیز وجود دارد. شرکت‌کنندگان در نمونه نسبتاً کوچک و نسبتاً جوان بودند و همه در یک مدرک بازرگانی در همان دانشگاه ثبت‌نام کردند، بنابراین یافته‌های شرمر ممکن است برای جمعیت‌های گسترده‌تر صدق نکند.

این نظرسنجی فقط در مورد تمایل به داشتن خودرو‌های پر سر و صدا است و ترجیحات داشتن سایر وسایل نقلیه با صدای بلند، مانند موتور سیکلت یا کامیون‌های بزرگ را بررسی نکرد. تحقیقات آینده می‌تواند متغیر‌های دیگری مانند گوش دادن به موسیقی با صدای بلند در حین رانندگی را مورد بررسی قرار دهند.